I.17
Precedente
Successivo
Brindisi 1221, marzo, IX ind.
[cc. 16v B-17r A]
Orig.: Palermo, Bibl. Centr. della Regione Siciliana, Tabulario di S. Maria Nuova di Monreale, perg. nr. Balsamo 142, di mm. 485+88×423.
Cop.: Bibl. del Seminario Arcivescovile di Monreale, ms. XX.E.8.; Palermo, Bibl. Centr. della Regione Siciliana, Liber Pandectarum, ms. F.M. 14, f. 102.
Ed.:
Carini I., Diplomi svevi inediti, in Archivio Storico Siciliano, 3 (1878), f. I, pp.460-478: 467-468.
Reg.:
Lello G.L., Historia della Chiesa di Monreale, Palermo 1702, n. 92;
Garufi C.A., Catalogo illustrato del Tabulario di Santa Maria Nuova in Monreale, in Documenti per servire alla Storia di Sicilia pubblicati a cura della Società Siciliana per la Storia Patria, XIX, Palermo 1902, n. 95, p. 44.
Cit.:
Battaglia G., I diplomi inediti relativi all'ordinamento della proprietà fondiaria in Sicilia sotto i Normanni e gli Svevi, rist. dell'ed. Palermo 1895, Bologna, Forni 1985, p. 40;
Giordano N., L'arcivescovo Benvenuto (1254-1260), in Archivio Storico Siciliano, s. III, 17 (1967), pp. 135-153: 146.
Regesto:
Federico II comanda a tutti i giustizieri di Sicilia che, essendo in passato stati distratti molti beni della chiesa di Monreale contro lo statuto di Guglielmo II, ne revochino tutte le alienazioni entro un mese.
Tenor privilegii sepe dicti imperatoris Frederici bullati bulla aurea, similis per omnia quasi tenori privilegii | proximo precedenti. Capitulum XVII.
Fredericus divina favente clemencia Romanorum imperator semper augustus et rex Sicilie.
Si regnantis gloriam dona clarificant que largitur, ea sunt que perpetuitate temporis clarior fama concelebrat que pia consideratione sacrosanctis ecclesiis conferuntur, quia sicut per ea dilatatur eius hereditas cuius est terra et plenitudo eius, sic salutis conquiritur meritum ut felici commercio pro temporalibus mercemur eterna.
Ea propter notum esse volumus universis fidelibus nostris tam presentibus quam futuris quod cum tu Care venerabilis Montis Regalis archiepiscope dilecte familiaris et fidelis noster celsitudini nostre humiliter supplicasses ut civitates, castella, casalia, villas, ecclesias, possessiones, villanos et iura ecclesie Montis Regalis pertinencia de quibus multa turbationis tempore, tam per Sarracenos tam pro(a) Christianos in diversis partibus regni nostri occupata sunt et illicite detinentur tibi et successoribus tuis et ecclesie Montis Regalis in perpetuum restituere, concedere et confirmare nostra magnificencia dignaretur.
Nos supplicationibus tuis benignitate solita annuentes, considerantes quoque quod ecclesiam Montis Regalis tamquam nostram Cameram specialem specialiter diligere et specialius tueri, augmentare(b) et defensare tenemur civitates, castella, casalia, villas, ecclesias, possessiones et omnia tenimenta(c) et omnia iura que ex concessione regis Guillelmi Secundi consobrini nostri eiusdem ecclesie fundatoris et concessione ac confirmatione divorum augustorum parentum nostrorum memorie recolende et nostra vel quocumque alio iusto modo ecclesie Montis Regalis concessa, donata et confirmata esse noscuntur et eidem ecclesie de iure pertinent tibi et successoribus tuis et ecclesie Montis Regalis et de munificencie nostre gratia restituimus. Concedimus et perpetuo confirmamus confirmantes nichilominus tibi et successoribus tuis et eidem ecclesie omnia privilegia, dignitates, libertates, homines, bonos(d) usus et approbatas consuetudines ac immunitates et alia iura eidem ecclesie tibi vel predecessori tuo, monachis et clericis ac hominibus eiusdem ecclesie ubicumque fuerint concessa.
Statuimus igitur auctoritate presentis privilegii firmiter iniugentes, ut nulla omnino persona parva vel humilis, ecclesiastica(e) vel secularis(f) predictam ecclesiam contra hanc nostram restitutionem, concessionem et confirmationem, aliquatenus impedire vel molestare presumant quod qui presumpserit in sue temeritatis vindictam, centum libras auri puri componat quarum medietas Camere nostre, altera vero passis iniuram persolvatur.
Ad cuius rey memoriam et perpetuam firmitatem(g)|| presens privilegium, per manus Iohannis de Lauro notarii et fidelis nostri scribi et bulla aurea tipario nostre maiestatis impressa iussimus communiri. Anno, mense et indictione subscriptis.
Data Brundusii,
anno dominice incarnationis M°CC°XXI°(h), mense marcii, indictionis IX, imperii domini nostri Friderici Dei gratia illustrissimi Romanorum imperatoris semper augusti et regis Sicilie, anno primi regni nostri Sicilie vicesimo quarto.
Feliciter. Amen.
Note:
(a) Così nel codice, s'intenda quam per.
(b) Nel codice, sul margine destro, presumibilmente della stessa mano del testo: Nota.
(c) -ni- aggiunto nell'interlineo.
(d) Nel codice, sul margine destro, presumibilmente della stessa mano del testo: Nota.
(e) -astica scritto nell'interlineo.
(f) La -i- corretta su precedente e.
(g) Segue, in fondo alla pagina, il richiamo p(re)sens p(ri)vilegium.
(h) La prima -C- corretta su precedente -X-.